این کتاب برای روانشناسان تحلیلی، رواندرمانگران یونگی، و دانشگاهیان و دانشجویان روانشناسی عمقی و مطالعات یونگی و پسایونگی، و همچنین برای ستارهبینان و درمانگران سایر گرایشها بهویژه فرافردی، بسیار جالب و مورد توجه خواهد بود.
کتاب "۱۹۷۹" یک تجربهی ادبی جسورانه است؛ ترکیبی از سفرنامه، رمان روانشناختی و اثر سیاسی با چاشنی پوچی و سردرگمی. کریستیان کراخت با زبانی بیپرده و موجز، جهانی را توصیف میکند که هم آشناست و هم غریب، هم تاریخیست و هم بهشدت امروزی. اگر به دنبال رمانی متفاوت، مرزناشناس و آوانگارد هستید، «۱۹۷۹» را از دست ندهید.
زونل دیگر در این اثر نفرتی با منشأ خانوادگی را روایت می کند که افسار گسیخته پیش رفته و زنجیره وار مصیبتهای متعددی را رقم می زند و زندگی ها را از هم فرو میباشاند.
در زبان چیزی جز تفاوتها وجود ندارد. از این مهمتر، لازمه یک تفاوت، معمولا وجود عناصر مثبتی است که افتراق میانشان برقرار شود؛ اما در زبان فقط تفاوتهای «عاری از عناصر مثبت» وجود دارند. چه معنی را در نظر بگیریم و چه صورت را، زبان نه دربرگیرندهی مفاهیم است و در نه دربرگیرندهی آواهایی که پیش از نظام زبان وجود داشته باشند. زبان تنها تفاوتهای مفاهیم و تفاوتهای آواهای ناشی از نظام خود را دربرمیگیرد.
من هم تشنه بودم سرم را عقب دادم و خودم را رها کردم تا بیفتم وسط درختها. صورتم را فرو کردم توی گل سرد و دیگر تکان نخوردم من این طور مردم به زودی تنم با زمین یکی میشود.