اتوبوس های «لووف» جادار بود.

مان دکتر ژیواگو شکست درخشان پاسترناک بود

داستان‌های کتاب هرچند کوتاه هستند اما به‌خوبی تصویری از فضای سیاسی و اجتماعی شوروی سابق به دست می‌دهند.

این کتاب آکنده از حکایت‌ها، تجربیات و مشاهدات شخصی نویسنده است که با طنز تند همیشگی او آمیخته شده است.

ما نمی‌تونیم به راهمون ادامه بدیم چون... یازده روزه که... گرسنه راه رفته‌ایم.

داستایفسکی در کتاب نیه توچکا می‌خواست زنی را به تصویر بکشد که بااستعداد و دارای اراده‌ای فولادین بود، کسی که به‌راحتی زیر بار جامعه خرد نمی‌شد و می‌توانست قهرمان اصلی یک رمان باشد.