.شاید اگر آینده وجودی عینی و علی حده داشت، مانند چیزی که می شد، با ذهنی بهتر تشخیصش داد گذشته چنین فریبا نبود

«هیچ‌کس نمی‌تواند شادی خود را بر درد و رنج شخص دیگر بنا نهد.»

سال 1982 است. ویتالی کارتسف، نویسنده‌ی تبعیدی روس، متوجه می‌شود یک آژانس مسافرتی در مونیخ، تور مسافرتی با تاریخی وسوسه‌انگیز برگزار می‌کند؛ سفر به مسکوی سال 2042. چگونه می‌توان دست رد به سینه‌ی سفر به آینده زد؟

این هجویه تأثیرگذار از زندگی در دوران حکومت شوروی، نوشته ی میخائیل بولگاکف، در تاریک ترین دوره ی رژیم استالین به رشته ی تحریر درآمد.

(داستان‌های روسی، قرن 19م)