از اتاق جهانگیر بیرون آمد. خواست برای آخرین بار گلدان بامبو را آب بدهد، به آشپزخانه رفت. چشمش به تابلو افتاد؛ همان تابلویی که مدتها تنها وسیله ارتباطی میان او و جهانگیر بود. بسته کوچکی پیچیده در کاغذ کادوی زیبایی با روبان سپید زیر تابلو به چشم میخورد. با قدمهایی لرزان به سوی آن رفت. روی تابلو نوشته شده بود: “من را ببخش و فرصت بده با آیندهای شیرین، گذشته تلخ را جبران کنیم”
این کتاب برگرفته از سه داستان کوتاه است که ضمن استقلال موضوعی و روایی هرکدام به نوعی اتفاقات و تاریخ آن ها پس هم قرار گرفته و می شود گفت که بازخوانی مختصر و فشرده ی رمان های سه گانه ی او هستند.