وقتی می­پیچیم پشت ساختمان، درجا خشک­مان می­زند. آدمی هم هیکل پسربچه­ های شش هفت ساله، لخت و عور روی برف­ها نشسته و به ما خیره شده است.

تمام مردها را... جلو گلوله فرستادی... فرمانده.....

این کتاب با محوریت مهاجرت و دارای نثری روان است...

ترکیبی است از نوشته ها، عکس ها و نقاشی های روی دیوارهای زندان، قبل از آن که ازی بین بروند...

من گونه­ای از مستند سازی اجتماعی را در چند فیلم تجربه کردم که می­کوشد در میان واقعیت­های پراکنده، به حقیقت فرضی خود یا حقیقتی اصیل­تر از فرض خود برسد...

نیروی غریب این داستان را می توان در شور رمانتیکی دانست که از به هم آمیختگی طبیعت و وضع روحی چهره های داستانی ناشی می شود.