به مرد نگاه کردم. دهانش تکان می خورد. گردنم را کج کردم. انگشتان لخت دخترک تکان می خورد.

شال پشمی یشمی ای را که آذر تازه برایش بافته بود

کتاب با میهمانی دوره ای زن ها شروع می شود....

سیصد چهار صد سال‌ پیش‌ یك‌ داستانی‌ به‌ دنیا آمد به‌ نام‌ عزیز و نگار. خودش‌ پا در آورد، از این‌ دهان‌ به‌ آن‌ دهان‌ و از این‌ روستا به‌ آن‌ روستا سفر كرد و عزیز و نگار این‌ طوری‌ بزرگ‌ شدند.

پتکی سنگین بر دایره ای مضحک تنهایی ام را بر ساعت دیواری کوک کرده ام