دو‌ مرد افغانستانی که به اجبار و اختیار محکوم به زیستن و «دوباره زیستن» اصل و ریشه‌ های خویش‌ اند.

هیچ نان نمی خورد. بیخی گلونش کور شده است...

این زخم ها را باید به تصویر کشید

داستان زندگی یک صبح تا شام «سیدمیرک شاه آغا» است.

هشت نفر بودیم ما كه پای نداشتیم و هیچ‌وقت از كوه پایین شده نمی‌توانستیم