کتاب اتللو

هه، دخترک بداختر. آه! اکنون چه منظره‌ای داری! همچون پیراهنت رنگ‌پریده‌ای! آنگاه که در روزِ شمار به یکدیگر برسیم، دیدار تو بدین‌گونه که هستی، روح مرا از آسمان فرو خواهد افکند و اهریمنان بر آن چنگ خواهند انداخت. سردی، سرد، دختر من! همچون دامن پاک تو! اوه! ... شما ای اهریمنان، روح مرا با تازیانه شکنجه دهید! در بادهای وزان آواره‌اش دارید! در شعله‌های گوگرد بریانش کنید و در ژرفنای دریاهای آتش فرو برید! آه! دسدمونا! دسدمونا! مرده‌ای! آه! آه!