«آنجلا» شخصیت اصلی و راوی رمان "آخرین زبان" از آن دسته زبانشناسانی محسوب میشود که معتقدند زبان پایه و اساس یادگیری و آگاهی بشر است. حال این پرسش مطرح میشود که آیا میتوان گفتار را به فردی که فاقد زبان است آموزش داد؟
نکته برجسته این رمان پرکشش این است که نویسنده با اشاره به قیاسها و نظریههای زبانشناختی درباره رابطه بین زبان و شناخت احساسات و عواطف بسیاری را به شیوهای ماهرانه به خواننده منتقل میکند. جنیفر دوبوا در قالب داستانی جذاب نشان میدهد که پیچیدگیهایی در ارتباطات انسانی وجود دارند که فقط در کلمات و ارتباطات کلامی خلاصه نمیشوند. نویسنده در این زمان به شیوهای ماهرانه به کشف پایههای بنیادین شناخت و آگاهی بشر میپردازد و در عین حال داستان عاشقانه چند لایهای را ارائه میکند که میتوان در جای جای آن ظرأفت شوخ طبعی شفقت و معرفت را در شخصیتهای چند بعدی داستان بازشناخت.
وی با طرح برخی پرسشهای زبانشناختی سعی دارد با مخاطب ارتباط برقرار کند؛ مانند اینکه، «آیا شخص میتواند مفهومی را بدون زبان تصور کند؟ چگونه فرهنگ بر توانایی ما برای برقراری ارتباط و بیان مفاهیم و تفکرات حاکم است؟»