ادبیات جنوب حفظ نوعی از تاریخ است که دیگر گفته نمیشود، خرده فرهنگهایی که اغلب نادیده گرفته میشوند. این خرده فرهنگها افسانه ی آپالاچی و داستانهایی است که نسلهای قبل گفته اند.
اگر قبول داشته باشیم که قصه گویی نوعی جهان سازی است جهانهایی که روایت های جنوب را به تصویر میکشند بسیار شایستهی مطالعه هستند.
این رمان برنده ی جایزه ی ادبی نوولو مدال طلای مجلهی فورورد در ادبیات داستانی و کتاب سال آپالاچی در سال ۲۰۰۲ است.
جرعه ای از قهوه نوشیدم گرمایش را تا خود شکمم احساس کردم شکمی که در آن زندگی تازه ای نطفه نبسته بود بعد گریه کردم هرچه که در یکی دو سال گذشته رخ داده و نداده بود مثل باران بهار در من جوشید. از آن اشکهای نومیدانه بود مثل آنها که در مراسم یادبود یا قبرستان میریزی.