کتاب«گفتمان و حقیقت؛ تبارشناسی حقیقت گویی و آزادی بیان در تمدن غرب» اثری است که بخشی از آخرین سخنرانیهای میشل فوکو، فیلسوف برجسته فرانسوی، در کالج فرانسه را در بر میگیرد. این کتاب که به عنوان یکی از جذابترین آثار فلسفی شناخته میشود، به بررسی دقیق مفهوم حقیقت و حقیقتگویی میپردازد.
فوکو در این اثر، با نگاهی تاریخی و فلسفی، مفهوم پارسیا یا حقیقتگویی را از یونان باستان تا اوایل دوران مسیحیت مورد کنکاش قرار میدهد. او با تحلیل نمایشنامههای اریپید، ویژگیهای انسان حقیقتگو یا پارسیاستس را تشریح میکند و توضیح میدهد چگونه مفهوم حقیقت از حوزه الهی به قلمرو انسانی انتقال یافته است.