کتاب حاضر را می توان این گونه توصیف کرد: قرائت والاترین بن مایههای نظری ژاک لاکان در کنار و از طریق موارد و مصادیق نمونه نمای فرهنگ تودهای معاصر؛ کتابی که برای آشنایی با اصول عقاید لاکانی (به مفهوم الاهیاتی کلمه) بی رحمانه از فرهنگ مردمی بهره برداری میکند و آن را چونان مادهای سهلالوصول برای توضیح نه فقط ابهامات بنای نظری عظیم لاکان، بلکه گاهی همچنین برای توضیح جزئیات ظریفتری به کار می گیرد که در برداشت های مسلط دانشگاه از نظریه های لاکان مغفول مانده است. بخش نخست کتاب میکوشد ساحت امر واقعی لاکانی را بپروراند. بخش دوم سه رهیافت تازه درباره هیچکاک را پیش میکشد. بخش سوم از نظریه متأخر لاکان بهره می گیرد تا نتیجه گیریهایی چند در خصوص حوزهی ایدئولوژی و سیاست عرضه کند، سپس راه تازهای برای مفهوم پردازی درباره گسست میان مدرنیسم و پستم درنیسم پیشنهاد میکند. کتاب با تحلیلی از پارادوکس های درونی مفهوم دموکراسی به پایان می رسد