در این کتاب فوقالعاده از مطالعات موردی، هیچکاک روی کاناپه تحلیلگر قرار میگیرد، زیرا مشارکت کنندگان آن شور و شوق بینظیر و جریان تئوریکی را در کل آثار هیچکاک، از پنجره عقبی تا روانی، به عنوان نمونهای از آشنایی زدایی «پسامدرن» به ارمغان میآورند. با شروع از این فرض که «همه چیز معنا دارد»، محتوای روایی ظاهری و رویههای رسمی فیلمها تحلیل میشوند تا تکثیر غنی مکانیسم های ایدئولوژیک و روانی در کار را آشکار کنند. اما هیچکاک اینجاست تا خواننده را به سمت ملاحظات «جدی» مارکسیستی و لاکانی در مورد ساخت معنا سوق دهد. این کتاب به موقع، تحریک آمیز و اصیل، مطمئنا به نقطه عطف مطالعات هیچکاک تبدیل خواهد شد