کلمات و بناها پژوهشی است در نسبت میان زبان و معماری با تمرکز بر زبانی که در شرح و نقد معماری مدرن به کار میرود. ایدرین فورتی معتقد است برای فهم معماری، کلام به اندازهی شیوههای بیان بصری اهمیت دارد اما کمتر به آن توجه شده است. بخش اول کتاب شش مقاله دارد با این مضامین: نظر مدرنیستها دربارهی رابطهبا هنر و معماری؛ تواناییها، تفاوتها و تشابهات دو رسانهی ترسیم و کلام در بیان معمارانه؛ نقش نظام تمایزات دوقطبی زبان در توصیف، درک و نقد معماری؛ دستاوردها و چالشهای قیاس معماری با زبان؛ نقش گفتمان علمی روزگار مدرن در زبان معماری و در آخر توانایی زبان دورهی مدرنیسم در شرح جنبههای اجتماعی معماری.در بخش دوم، که بیشترین شهرت و اهمیت کتاب مدیون آن است، نویسنده نشان میدهد رایجترین واژههایی که معنایشان را بدیهی میپنداریم و در حرفه، آموزش و نقد معماری مکررا استفاده میکنیم، بسیار مبهماند. معنای این واژهها در طول تاریخ کاربردشان، درحوزههای مختلف اندیشه، ضمن تبادل میان زبانهای مختلف تغییر کرده؛ همچنین در زمان و مکان معین هم توافقی جمعی بر سر معنای یک واژه وجود نداشته است. او هجده واژهی مهم مانند فرم، فضا، نظم، عملکرد و… را انتخاب میکند که در بسیاری از نظریههای معماری زیربنای بحثاند و در تبیین معماری مدرن و نقد آن اهمیتی کلیدی دارند. فورتی بررسی تبارشناسانهی جامعی در مورد هر واژه انجام میدهد که از نخستین نمودشان در فلسفه و معمولا از اندیشهی یونان باستان آغاز میشود؛ سپس سیر تطور معنای هر کلمه را در تاریخ اندیشهی معمارانه تا روزگار مدرن دنبال میکند و در این میان شرایط زمانی و مکانی منجر به تغییرات معنای کلمه را نیز شرح میدهد.این کتاب از معدود آثار نوشتهشده در این حوزه است و نویسنده برای نگارش آن مهمترین منابع نظری معماری را بهطور جامع بررسی کرده است.