کی؟ چی؟ کجا؟
این سه کلمه جادویی که بخش بزرگی از دانش انسانها در دل آن پنهان شده.
همه آنچه را که تاکنون درباره شخصیتهای بزرگ، رویدادهای مهم و مکانهای شگفت انگیز خواندهاید فراموش کنید...
این مجموعه به شما میگوید چرا.
مارتین لوتر کینگ جونیور (۱۵ ژانویه ۱۹۲۹ – ۴ آوریل ۱۹۶۸) کشیش باپتیست و فعال مدنی آمریکایی بود که از سال ۱۹۵۵ تا زمان ترورش در سال ۱۹۶۸، شناختهشدهترین سخنگو و رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکاییهای آفریقاییتبار بود. کینگ با نافرمانی مدنی و پرهیز از خشونت که الهامگرفته از باورهای مسیحی او و شیوه مبارزه مدنی گاندی بود، توانست حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا را ارتقا بدهد.
کینگ در تظاهرات حق رأی سیاهپوستان، الغای تفکیک نژادی، حقوق کارگران و سایر حقوق مدنی اساسی شرکت و آنها را رهبری میکرد.[۱] او رهبری کارزار تحریم اتوبوسهای مونتگمری در سال ۱۹۵۵ را برعهده داشت و مدتی بعد، اولین رئیس کنفرانس رهبران مسیحی جنوب شد. او در این مقام، جنبش آلبانی در آلبانی جورجیا را رهبری کرد و به سازماندهی برخی تظاهراتهای مسالمتآمیز ۱۹۶۳ در برمینگم آلاباما پرداخت. کینگ نقش مهمی در سازماندهی راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی در مارس ۱۹۶۳ داشت و در همین مراسم بود که سخنرانی مشهور «رؤیایی دارم» را روی پلههای بنای یادبود لینکلن ایراد کرد.
کنفرانس رهبران مسیحی جنوب، با انتخاب راهبردی شیوه و محل انجام تظاهرات، موفق شد تاکتیکهای اعتراض با پرهیز از خشونت را به کار ببندد. گاهی برخی رویاروییهای پرماجرا با مقامات طرفدار تفکیک نژادی، به خشونت میکشید.[۲] کینگ از نظر جی. ادگار هوور، رئیس افبیآی، فردی تندرو بود و به همین دلیل از سال ۱۹۶۳، به یکی از اهداف برنامه ضدجاسوسی کوینتلپرو افبیآی تبدیل شد. مأموران افبیآی تحقیقاتی دربارهٔ پیوندهای احتمالی کینگ با جریان کمونیسم انجام داده و روابط جنسی خارج از ازدواج او را ثبت و ضبط میکردند و این اطلاعات را به مقامات دولت گزارش میدادند. در سال ۱۹۶۴، مأموران افبیآی یک نامه بدوننام و تهدیدآمیز برای کینگ فرستادند و برداشت کینگ این بود که میخواهند او را مجبور به خودکشی کنند.[۳]
در ۱۴ اکتبر ۱۹۶۴، کینگ بهخاطر مبارزه با نابرابری نژادی از طریق مقاومت بدون خشونت، برنده جایزه صلح نوبل شد. او در سال ۱۹۶۵ به سازماندهی راهپیماییهای سلما به مونتگمری کمک کرد. کینگ در سالهای پایانی زندگیاش، تلاش و تمرکز خود را به مقابله با فقر، سرمایهداری و جنگ ویتنام نیز تسری داد.
در ۱۹۶۸، کینگ در حال برنامهریزی برای اشغال واشینگتن، دی.سی. در چارچوب کارزار فقرا بود که در ۱۴ آوریل در ممفیس، تنسی ترور شد. مرگ او شورشهای زیادی را در شهرهای مختلف آمریکا در پی داشت. ادعاهایی مطرح شد که جیمز ارل ری، مردی که بابت قتل کینگ محکوم شد، قاتل واقعی نبوده یا در هماهنگی با مأموران دولت عمل کردهاست و این ادعاها تا دههها پس از مرگ کینگ پابرجا بود. پس از مرگ کینگ، در سال ۱۹۷۷ نشان افتخار آزادی رئیسجمهوری و در سال ۲۰۰۳ نشان طلایی کنگره آمریکا به او اعطا شد. روز مارتین لوتر کینگ جونیور از سال ۱۹۷۱ به بعد جزو تعطیلات رسمی در برخی شهرها و ایالات آمریکا بود و نهایتاً در سال ۱۹۸۶، با تصویب در سطح فدرال و امضای رونالد ریگان، تبدیل به یکی از تعطیلات رسمی در ایالات متحده آمریکا شد. صدها خیابان در آمریکا به اسم کینگ نامگذاری شدهاند و پرجمعیتترین شهرستان ایالت واشینگتن هم به افتخار او شهرستان کینگ نامیده شدهاست. بنای یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور در نشنال مال واقع در واشینگتن، دی.سی. نیز به افتخار و یاد او ساخته شده است.