کتاب پختستان

بین پختستان و سفرهای گالیور یکصدوشصت سالی فاصله هست و در عین دوگونگی چند شباهت نزدیک.
طنز تند ادوین ابوت را از هیچ بابت نمی‌توان تقلیدی از زهرخند سویفت به شمار آورد، اما تردیدی نیست که صاحب پختستان سفرهای گالیور را به‌دقت خوانده، از آن عمیقا اثر گرفته، و چه بسا از همین رهگذر به فکر ابداع تمثیل نغز و تازه‌ی پختستان افتاده است. اینچنین اثری را در کار قصه‌نویسی یا شاعری یا هر کار دیگری می‌توان «الهام» گفت، و حاصل آن را با خیال راحت «مشروع» شناخت. بازی‌های شکسپیر و قصه‌های مولانا در مثنوی همه یک چنین شانی دارند.