فکر این کتاب نمیتوانست همراه من نباشد. گذشته از علاقه و تعلقِ خاطر همیشگی و قدیمی به ترانه و ذاتِ پُر وقار آهنگهای واروژان، از زمان جدی شدنِ کار تحقیق و ثبت تاریخ ترانه در من، این علاقهی شخصی به امری واجب و زمینمانده بدل شد. دانستهها از او کم بود و در حد کلیاتی از مهربانی چهره و دانستگی علم، مَخلَص میشد که این نه آغاز بود و نه حق. همچنان که چند ویژهنامه و یادداشت پراکنده هم بیشتر به کلیاتی از این دست محدود شده بود.
با گفته هایی از:
بابک افشار،شهریار قنبری،اسفندیار منفرد زاده،کامران شیردل،بابک بیات،منوچهر چشم آذر،ناصر چشم آذر،حسن شماعی زاده،فرید زلاند،وارطان آوانسیان،منوچهر سخایی و….