کتاب نردبان اندر بيابان

کتاب نردبان اندر بیابان مجموعه شعری به قلم ضیاء موحد است. این کتاب 96 صفحه‌ای برای اولین بار در سال 1386 منتشر شد. کمتر دوست‌دار شعری را می‌توان پیدا کرد که ضیاء موحد را نشناسد. او شاعر، منتقد ادبی و استاد فلسفه و منطق ایرانی‌تبار بود. موحد از تأثیرگذارترین شخصیت‌های ادبیات معاصر است که در راستای پیشرفت ادبیات فعالیت‌های زیادی انجام داد. او در سال‌های 1369، 1374 و 1382 موفق به دریافت جایزه‌ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد. موحد همچنین به‌عنوان استاد نمونه‌ی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی انتخاب شده است.

ضیاء موحد در سال 1321 در اصفهان متولد شد. او در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته‌ی فیزیک در دانشکده‌ی علوم تهران تحصیل کرد. پس از فارغ‌التحصیلی تصمیم گرفت که دوباره و این بار در رشته‌ی فلسفه تحصیل کند. هوشنگ گلشیری پیش از خروج موحد از ایران به او اصرار کرد که اشعارش را چاپ کند و شاید اگر موحد نمی‌پذیرفت، اشعار او از ادبیات ایران دریغ می‌شد.

مجموعه شعر نردبان اندر بیابان شامل چهل‌ودو شعر جدید است که در فاصله‌ی سال‌های 1380 تا 1385 سروده شده‌اند. این مجموعه شعر در کنار «غراب‌های سفید» و «مشتی نور سرد» از بهترین مجموعه‌ شعرهای ضیاء موحد به حساب می‌آید.

در بخشی از این مجموعه شعر این‌طور می‌خوانیم:

هیچ‌جا از پیش من تنها مرو

تو از آن‌ها نیستی، آن‌جا مرو

هرکه می‌گوید بیا همراه من

یا مرا همراه خود بر، یا مرو

میل صحرا کرده‌ای، صحرا منم

کی تو را گفتم که در صحرا مرو

گفته‌هایت نادرست، اما بمان

کرده‌هایت ناصواب، اما مرو

ما که می‌گوییم مُراد از ما من است

کی تو را گفتم مرو بی‌ما مرو

بال پروازت منم، گر می‌روی

این‌چنین بی‌بال و بی‌پروا مرو