هوگو اگرچه در جوانی یک سلطنت طلب متعهد بود، اما با گذشت دهه ها دیدگاه های هوگو تغییر کرد و او به حامی پرشور جمهوری خواهی تبدیل شد که هم به عنوان معاون و هم سناتور در سیاست خدمت می کرد. آثار او بیشتر مسائل سیاسی و اجتماعی و روندهای هنری زمان خود را در بر می گرفت. مخالفت او با مطلق گرایی و دستاورد ادبی عظیمش او را به عنوان یک قهرمان ملی معرفی کرد.