براى ما كلمه، در شعر حكمت به وجاهت نامیرا مىرسد. زنهار... مخاطب ـ حكیم خوب مىداند، شعر حكمت، حكم صادر نمىكند، منشور مزامیر است، نه دستورالعمل و نه مانیفست عقیدتى! شعر حكمت، نكتهى نخست است اما نقطهى آخر نیست. ما تازه در آغاز راهایم و رؤیاهاى شریف پیش رو داریم. این كشف، یک پیشنهاد و این پیشنهاد، یك كشف است: زبانِ زبانها! شعر حكمت، با روح شعر كار دارد، نه نزاع بیهوده و تقابل شعر نو و شعر كهنه. تو شعر حكمت بیاور، حالا به هر سیاق و به هر سلوک. قلم سید علی صالحی این