کتاب معماری به زبان کلاسیک نوشتهی جان سامرسون و ترجمهی علیمحمد سادات افسری است. جان سامرسون یکی از برترین تاریخنگاران معماری در انگلستان قرن بیستم بود. او در سال ۱۹۰۲ به دنیا آمد و در سال ۱۹۹۲ درگذشت. سامرسون در کالج لندن تحصیل کرد و در سال ۱۹۲۸ از دانشگاه فارغالتحصیل شد. او پس از تلاشهای ناموفق برای کار در زمینهی معماری و کسب موفقیت در روزنامهنگاری در زمینهی معماری، به استعداد خود در این زمینه پی برد و در همین حرفه ماندگار شد. سامرسون عمدتاً دربارهی معماری انگلیس و بهویژه معماری دورهی جورجیا مطلب مینوشت. او پس از مدتی اولین کتاب خود را نوشت که بیوگرافی معمار انگلیسی معروف، جانی نش بود.
در کتاب معماری به زبان کلاسیک، هدف نویسنده این است که به سادهترین و قابلفهمترین روش ممکن، زبان معماری را به خواننده توضیح دهد. معماری کلاسیک یک زبان تصویری است و مانند هر زبان دیگر قوانین خاص خودش را دارد. ساختمانهای قدیمی و بزرگ مثلاً یک عبادتگاه رومی، یک قصر ایتالیایی مربوط به دورهی رنسانس و یک خانهی سلطنتی هرکدام نشاندهندهی این قوانین هستند؛ حتی اگر هرکدام از آنها سعی در دور زدن یا شکستن این قوانین داشته باشند.
کریستوفر ورن، دانشمند و معمار انگلیسی قرن هفدهم، معماری را مانند زبان لاتین میداند که تقریباً صحیح است. با این تفاوت که هرچه یاد گرفتن زبان لاتین زمانبر و طاقتفرساست، زبان ساختمانهای قدیمی و کلاسیک آسان است. ازآنجاییکه تا چندی قبل معماری کلاسیک زبان معمول دنیای غرب بوده، این زبان تا حدودی بیانگر توصیف محیط شهری اطرافمان است. اگر کسی به معماری علاقه داشته باشد، تا حالا کمی از قوانین زبانش را فهمیده است. نویسنده قوانین سرسخت دستورات و حوزهی دهاتیسازی، انحرافات دراماتیک بیقاعده و در آخر رابطهی بین سنتهای کلاسیک و معماری مدرن امروز را توضیح میدهد. این کتاب برای هرکسی که به معماری علاقهمند باشد مناسب است؛ مخصوصا به کار دانشجویانی میآید که تازه در حال یاد گرفتن تاریخ معماری هستند.