این که پرهام و یاسمن چگونه در مقابل یکدیگر قرار می گیرند بر می گردد به شکنجه گرهایشان که در واقع از نزدیک ترین افراد زندگی شان به حساب می آیند، اما بویی از انسانیت و شرف نبرده اند و تنها خواسته های پلید و خودخواهی شان است که کارهایشان را مدیریت می کند نه عشق و عاطفه و انسانیت شان، افرادی که هرچند در خلق و خو و بی وجدانی از شباهت کم نظیری برخوردارند اما در مقابل یکدیگر قرار می گیرند و دشمن هم به حساب می آیند.