کنایه، جز لاینفک زبان گفتار و نوشتار محسوب می شود و بسیاری از ما، چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه در بخش زیادی از سخنانمان از عنصر کنایه بهره می بریم. به جهت گستردگی و تنوع کاربرد کنایات در زندگی معمول و ادبی، بررسی و کنکاش در امر کنایه، مساله ای واجب از نظرگاه ادبی و فرهنگی به حساب می آید و اگر بخواهیم این پرداخت را به صورت مدون و به عنوان ابزاری برای تحقیق و آموزش مورد استفاده قرار دهیم، یکی از بهترین مواردی که می توان به آن اشاره کرد، پرداختن به کنایه در قالب کتاب هایی همچون دایره المعارف و فرهنگ است