فرانکلین در آغاز داستان آنقدر برای کاشتن درختش عجله داشت که میخواست تا فردای آن روز خانه درختی خود را داشته باشد. او نمیتوانست حتی تصور کند که ممکن است برای رشد و بالغ شدن نهالش به چند سال زمان نیاز باشد. در طول داستان اما فرانکلین به اهمیت صبر کردن و مراقبت از نهالش پی میبرد و متوجه میشود که داشتن چیزهای باارزش زمان میبرد و او باید برای آن صبر و حوصله داشته باشد.