کتاب صدای زخمی باران

محکم ببند زخم خودت را در آینه
وقتی که خون به آینه پاشید گریه کن
یک خوشه گندم است تمام جهان… نچین!
آن جا که داس بی بته خندید گریه کن
آب از سر بهار گذشت از شروع سال
بر این شروع تلخ بر این عید گریه کن