کتاب سنگهای شامگاه، منظومه شعری از ایو بونفوا، شاعر و مقالهنویس قرن بیستم اهل فرانسه است. این مجموعه شعر را کیوان باجغلی و وحید حکیم به فارسی برگرداندهاند. بونفوا در این اثر درصدد است به یاری کلمات ما را به راهی برای درک وجود و حضور در جهانی واقعی راهنمایی کند. شعر بونفوا شعری است فلسفی، اما فلسفه به روایت شعر نیست. اصطلاحاً پوئتیک و شاعرانه است؛ اما محمل غلیان احساسات نیست. تأملبرانگیز است و نیل به زمان گذشته، بازگشت و آغاز دارد؛ اما حسرتآلود و نوستالژیک نیست. شعر بونفوا شعری است در جستوجوی حضور، اما در نیل به این نیت، به مکان یا زمان لغزندهی آستانه رضا میدهد. بهکارگیری برخی واژهها که امروزه دیگر چندان در زبان فرانسه مصطلح نیست، نحو خاص برخی جملات و عبارات شعری و وجه و زمان برخی افعال، حاکی از گرایش شاعر به یک وضع زبانی خاص و اندکی کهن است. او مینویسد: «در این شب ظلمانی که جهان ما را فراگرفته، شعر تنها چیزی است که ارزش نوشتن دارد.» به زعم او شعر میتواند پرسش از موجودیت انسانی را بار دیگر مطرح کند؛ آن هم در جامعهای که فقط شیء را درک میکند. شیئی که میتوان خرید و فروخت. از این نقطهنظر، شاید یکی از مناسبترین زمانها برای خواندن شعر بونفوا همین زمان اکنون باشد. کتاب سنگهای شامگاه از دو بخش اشعار و جستارها تشکیل شده است. در بخش نخست، تمامی اشعار ترجمهای است از کتاب دوزبانهی گزیدهی اشعار بونفوا که جان نوتن و آنتونی رودالف، از هشت دفتر شعری او برگزیدهاند و به زبان انگلیسی ترجمه کردهاند. در بخش دوم، ابتدا با دو مقدمه بر شعر و اندیشهی بونفوا روبهرو خواهید بود. از پی آن نیز با دو جستار از مهمترین جستارهای بونفوا مواجهاید.