سام شپارد، نمایشنامهنویس بزرگ امریکایی، در داستانهای خواب خوب بهشت از همان درونمایههایی بهره برده که او را به مرتبهی یکی از برجستهترین نمایشنامهنویسان امریکا رسانده است: درونمایهی عشق و حسرت، میل عمیق رسیدن به مرزهایی که هستی را بخشبخش میکند، اشتیاق به شکافی که مردان و زنان را از یکدیگر متمایز میکند و شکافی بس عمیقتر که حتی مردان را از خویشتن خودشان هم متمایز میکند. داستانهای این مجموعه مملو از طنز گزنده، شقاوت و غم و اندوه هستند. او در این داستانها قریحهاش را برای صیقل دادن بخشهای توصیفی و گفتوگوهای ساده به کار میگیرد و ما را به یاد مضامینی میاندازد که پیشتر در آثار نمایشیاش با بیرحمی و شاعرانگی نشان داده بود. کتاب خواب خوب بهشت سیزده داستان را در بر میگیرد. وقتی خواب خوب بهشت اولین بار منتشر شد، نیویورک تایمز ریویو، نوشت که سام شپارد با این کتاب توانسته در نابترین شکلی که ممکن بوده یک قصهگو باشد.