رمان «خانهای که لو ساخت» با نام «The house that Lou built» اولینبار در سال 2018 منتشر شد.
لو در خانهی مادربزرگش در اتاقی شریکی با مادرش زندگی میکند، و حالا جایی را میخواهد که بتواند گاهی از سروصدای خانوادهی فیلیپینی پرجمعیت ولی دوست داشتنیاش به آن پناه ببرد. لو عاشق کارگاه نجاریاش و پروژهی خلاقانه است، و حالا میخواهد روی زمینی که از پدرش به ارث برده برای خودش خانهای بسازد. ولی یکدفعه خبردار میشود که ممکن است زمین را از دست بدهد. او کمکم میفهمد نجات زمینش با ساختن خانه اصلاً کار راحتی نیست. ولی تسلیم نمیشود؛ رویایش کمکم شکل میگیرد و مفهوم عمیقتر خانه و خانواده را درک میکند.
در صفحاتی از کتاب میخوانیم:
اگر آدمها خانه بودند، لوا سِلینا، مادربزرگ من، يك بانوخانهي صورتي جيغ ميشد. یکی از آن خانههای شیکِوپیک ویکتوریایی سانفرانسیسکو که توریستها برایش میمیرند؛ همانهایی که شیشههاي رنگیرنگي پرنقش و نگار دارند و روی پیادهرو رنگینکمان میاندازند. او رنگارنگ است. در همین لحظه داریم با لباسِهای تابستانی محلیمان دامنکشان توی اتاق نشیمن میخرامیم. پیراهن من زرد روشن است. حس و حالی سبکبال و پَرپَری دارد، وقتی تنم است ورجهورجه میکنم و هوس پرواز به سرم میزند.
جوایز و افتخارات:
برنده جایزه افتخاری انجمن کتابخانههای آسیا و اقیانوسیه سال 2019
بهترین کتاب NPR