لارنس استرن، روحانى و مصنّف انگليسى در 24 نوامبر 1713 در كلونمل ايرلند تولد يافت. حدود چهلسال بعد كه تريسترام شندى را نوشت با شادمانى از زندگانى پادگانى و گفتوگوهاى روزهاى كودكى خود ياد مىكرد. پدرش، راجر استرن، كه افسريار بود، خانواده را از اين قرارگاه به آن قرارگاه مىبرد. وى بعدها استرن را در نزديك هاليفاكس به مدرسه گذاشت. استرن در 1733 با يارى پسرعمّش، ريچارد استرن، وارد كالج عيسى در كيمبريج شد. سالهاى تحصيل در كالج درخشندگى چندانى نداشتند. در 1737 به اخذ درجه ليسانس توفيق يافت، و در همان سال به سمت شمّاس به خدمت كليسا درآمد؛ در 1738 كشيش شد و در 1740 گواهينامه فوقليسانس گرفت. در 1738 با يارى عمويش، جيكس استرن، كه از روحانيان برجسته و متشخص اسقفنشين يورك بود، مسئوليت كليسايى در نزديك يورك را بر عهده گرفت. سه سال پس از آن با اليزابت لوملى ازدواج كرد. از اين ازدواج در 1747 دخترى نتيجه شد به نام ليديا، كه بعدها نامههاى پدر را تصحيح و منتشر كرد. زندگى داخلى استرن به علت زودخشمى زن و شوهر گاه دستخوش آشوب بود، و در سالهاى بعد به سبب آشفتگى دماغى خانم استرن، و لاسزنىهاى استرن با زنان ديگر اين ناسازگارى شدت بيشترى گرفت. مزيد بر اين، توقّع مادّى خواهر و مادرِ بيوه او بود كه مدام در فشارش مىگذاشت. سلامتش در اثر خونريزى ريه، كه سابقه آن به سالهاى تحصيل در دانشكده بازمىگشت مختل شد، و بنيهاش سخت تحليل رفت.