تذکره الاولیا کتابی عرفانی است که فریدالدین عطار نیشابوری با نثر ساده و در قسمت هایی مسجع، در شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه به فارسی به نگارش درآورده است . این کتاب 72 باب دارد که هر باب به یکی از این بزرگان می پردازد
نمیخواهم بگویم در مورد تذکرهاولیا شق القمر کردهام ولی حدود پنجاه سال،یکی از دغدغههای عمرم گردآوری نسخههای کهن و اصیل تذکره، حدود چهل نسخه،بوده است و سالها و سالها آن را در دانشگاه تهران تدریس کردهام و حدود سی سال سرگرم تصحیح و آمادهسازی آن بودهام و کوشیدهام تمام منابع موجود و محتمل فارسی و عربی خطی و چاپی را درباره این اثر،از سراسر جهان،به دست آورم و در تمام مولکولهای معنی دار آن تامل کنم و هرگاه اندک تردیدی روی نمود تمام منابع گفتار عطار و سرچشمههای آن را در آثار بیشمار پیشینیان او مورد جستجو قرار دهم