کریس مفهوم تداعی آزاد (این مفهومِ محوری در تکنیک روانکاوی از ابتدای حیاتش) را دریافته است و تنزّل تدریجی آن را، از جایگاه رفیع اولیهاش در مقام یگانه روش تحقیق روانکاوانه ما، طی یک قرن توسعه نظری و بالینی، تشریح میکند. وی سپس، در بازخوانی جامع معاصر خود، بهشکلی درخشان، چراغی چندوجهی را روشن میکند که، با احیای تمرکز بر تداعی آزاد با تمامی افت و خیز آن، بر دادههای روانکاوی و بر سازههای نظری برساخته از آن دادهها پرتو میافکند. تمامی روانکاوانی که دلمشغول تأثیرات متقابل هماره پویا دادههای ما و روشمان برای استخراج آنها و نظریه هایی که به واسطه آن ها بر میسازیم یا تصدیق میکنیم هستند بایستی این کتاب را بخوانند. و به راستی کدام یک از ما بدین سان دل مشغول نیستیم؟
رابرت اس میلرستاین، رئیس انجمن بین المللی روانکاوی