مسیرم را مثل بقیه با دادن حکم های تند و تیز باز کردم اما بالاخره پذیرفتم که چیزها همان طورند که هستند و نمی شود عوض شان کرد. حالا فقط گه گاه یک جرقه ی عصیان یا بی صبری فوری که بخواهد مسیر روزمره ای را که به سوی هیچ می رود به هم بریزد، خودی نشان می دهد. ...