دليلو نويسنده سرشناسی است که با اين رمان کوتاه براي اولين بار به خوانندگان فارسي زبان معرفي مي شود. شاهکار دليلو «جهان زيرين» است، رمانی در هشتصد صفحه که نام عنوان بهترين رمان نويسان نيمه دوم قرن بيستم قرار داد. دليلو عمدتاً به عنوان يک رمان نويس پست مدرن شناخته می شود که در آثارش به حضور و نقش وسايل پيشرفته ارتباطی، شيوه زيست انسان معاصر و تقابلش با تکنولوژی می پردازد. اما «بادی آرتيست» که بعد از «جهان زيرين» منتشر شد، اثر متفاوتی در کارنامه او است. منتقدین خواندن فصل آغازين اين کتاب را به جست وجوی چيزی در تاريک روشنای صبحگاهی اتاق آن هم پيش از نوشيدن يک فنجان قهوه تشبيه می کنند. درآميختن ذهنيت با توصيف جزئي پردازانه صبحانه خوردن ري روبلز و لارن خواننده يي را که به رئاليسم معمول نويسندگان امريکايی عادت کرده است با ترديد مواجه مي کند. ساختار «بادي آرتيست» بي شباهت به هايکو نيست. فصول اين رمان مثل جمله های کوتاه دوپهلويی است که در هم چفت نمی شوند و هميشه مرز باريک و خيال انگيز ميانشان احساس می شود.