پروفسور والتز به پژوهش درباره سهم خاص نظریه سیاسی کلاسیک در فهم علل جنگ و تعریف شرایطی می پردازد که به موجب آن امکان مهار یا محو جنگ به عنوان داور نهایی اختلافات بین گروه هایی از مردمان در غیاب اقتدار مرکزی به وجود می آید ، روش او عبارت است از تشریح پاسخ هایی که بعضی نظریه پردازان شاخص ارائه کرده اند و سپس یک فصل در میان ، پرداختن به بحث درباره برخی پیامدها و کاربردهای بینش های کلاسیک در پژوهش های معاصر علوم اجتماعی و گزینه های موجود در حوزه سیاست گذاری عمومی ، بدین ترتیب ، کارش چیزی بیش از تفسیر است . او گذشته از این که به این امر می پردازد که شخصیت های برجسته در تاریخ اندیشه سیاسی غرب واقعا چه منظوری داشته اند ، حتی از این نیز فراتر می رود و به تغییرات ناشی از اندیشه ها و نوشته های آنان توجه می کند . موضوعات مورد توجه او به عهد باستان تعلق ندارند و دیدگاهش صرفا هنر برای هنر نیز به شمار نمی رود