فیهمافیه، کتابی است منثور از خالق مثنوی، مولانا جلالالدین محمد بلخی مشهور به مولوی. آنچه در این کتاب آمده صورت ویراسته و تثبیتشدهی بیانات شفاهی مولاناست و بنابراین واژهها و ساختار جملههای آن را حد وسط میان زبان گفتار و زبان نوشتار باید به شمار آورد. در این کتاب میبینیم که مولانا، در مناسبتهای گوناگون، بیشتر در مجلس پذیرایی امیری یا وزیری که به زیارتش آمدهاند، سخن میگوید و البته کلام مولانا هیچگاه از باریکاندیشیها و نکتهسنجیهای لطیف عرفانی خالی نیست.