ما در سرتاسر قرن حاضر، در هر کجا و به هر طریقی که توانسته ایم، دست به ساخت و سازهای سنگین، عجولانه و بی کیفیتی زده ایم. ما شتابان و نسنجیده چیزهایی را تولید و بازتولید کرده ایم: فضاها، بناها، حومه ها و «نامکان ها». ... مسئلۀ ما حفظ و نگهداریِ تعداد مشخصی از عناصر و نشانه های قدیمی، یا به معنای متعارفِ اصطلاح، احیای نوعی «سلیقۀ پالودۀ بورژوایی یا جوهرۀ خوش منظرگی» نیست، بلکه خلق «معماری»، معنا و ماهیت از یک سری موادِ نتراشیده و خام است