در رمان "دبلیو یا خاطره‌ی کودکی"، پرک دو داستان موازی را روایت می‌کند. داستان اول، خاطرات کودکی خودش در زمان جنگ است؛ مرگ پدر، جدایی از مادر و بی‌خبری از سرنوشت او و گذران زندگی در شهری کوچک که از جنگ دور است اما در آن شرکت می‌کند. و بعد بازگشت به پاریس و روایت پاریس رها شده از اشغال نازی‌ها، آشویتس و اردوگاه‌های مرگ و نظام‌های دیکتاتوری.

مردی که خواب است با زبانی شاعرانه و روایتی سیال میان خواب و بیداری، به بیان تجربه‌ای از بیخ و بن فلسفی می‌پردازد.

(داستان های فرانسه،قرن 20م)