"آخرین موومان" اثری تأمل‌برانگیز و عمیقا تأثیرگذار از نویسنده‌ی اتریشی رابرت زتالر است که به دلیل نثر مینیمالیستی و در عین حال شاعرانه‌اش شناخته می‌شود. در این رمان، زتالر به آخرین سفر خیالی گوستاو مالر، آهنگساز و رهبر ارکستر نامدار، می‌پردازد و روایت را به مراقبه‌ای درونی درباره‌ی حافظه، فقدان و ناپایداری زندگی بدل می‌کند. با همان آرامش عمیقی که امضای آثار اوست، زتالر تصویری صمیمی از ذهن مردی ترسیم می‌کند که در آستانه‌ی مرگ، به گذشته‌اش بازمی‌گردد و پیروزی‌ها و حسرت‌هایش را مرور می‌کند.

کتاب "سال‌های شاگردی ویلهلم مایستر" نوشته‌ی یوهان ولفگانگ فون گوته، یکی از نمونه‌های کلاسیک در دسته‌ی رمان‌های تربیتی است. این اثر به عنوان یک شاهکار شناخته می‌شود و به عنوان یکی از نخستین نمونه‌های این سبک رمان‌نویسی محسوب می‌شود.

کتاب «موسیقی آشنا» اثر اری د لوکا، شبیه یک خود زندگی نامۀ شاعرانه است دربارۀ رابطه عمیق نویسنده با هنر موسیقی.

من شاعرترین تنهاماندگانی بودم که شب تا شب چشم از جذام دیرین ماه برنمی داشتند

ضیافت الوداع،مهمانی خداحافظی ای که دختر ثروتمند ناصرالدین شاه،افتخارالسلطنه،در کاخی اطراف دریاچه حوض سلطان تدارک دیده است.

علی ایرانمنش نویسنده ایرانی متولد سال 1356 می‌باشد.

روایت، داستانی در یک قالب ساختاری است که...

کمدی خطاها نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۵۹۴-۱۵۹۲ نوشته شده‌است.