روایت دختری به اسم مولود...

داستانی باور نکردنی و طنز آمیز....

بیانگر شخصیت های عادی که کارهای عجیب و فوق العاده نمیکنند...

پاهاش رو گذاشت تو گلدون و گلدون رو پر کرد از خاک...

باور کردنی نبود انبوهی از پرندگان سیاه رنگ لای شاخ و برگ درختچه‌ها خوابیده بودند...

می گویی شعر عشق را بیان می کند در قالب واژه ها...

چیزی نمی گویم و یک نفس تا سر چهارراه می دوم

صبح‌گاه که تمام شد پشتم را کردم به حیاط پاسگاه دق پترگان که حال یک قلعه را دارد

موضوع بیشتر شعر های کتاب سوت زدن در تاریکی تنهایی انسان است....