در کتاب «هنر مواجهه با خودشیفتهها» ، دکتر رامانی دورواسولا، روانشناس بالینی و متخصص در اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)، راهنمایی جامع و همدلانه برای افرادی ارائه میدهد که درگیر روابط دشوار با خودشیفتگان هستند.
کتاب با ارائه توضیحاتی درباره ویژگیها و الگوهای رفتاری افراد خودشیفته آغاز میشود. دکتر دورواسولا، با زبانی روان و قابل فهم، نشانههایی همچون عدم همدلی، دستکاری روانی، و رفتارهایی مانند روشننمایی یا گسلایتینگ را توضیح میدهد. او همچنین چارچوبی برای شناسایی این ویژگیها در روابط ارائه میدهد. سپس، کتاب به بررسی گزینههای پیش روی خوانندگان میپردازد: ماندن یا ترک کردن. دکتر دورواسولا به شکلی سیستماتیک چالشهای احساسی، روانی و عملی هر دو مسیر را تحلیل میکند. او بر توانمندسازی شخصی و اهمیت شفافیت در درک نیازها و ارزشهای فردی تأکید میکند. این کتاب نهتنها بر پیامدهای روانی روابط خودشیفته تمرکز دارد، بلکه ابزارهایی عملی برای مدیریت تعاملات و بهبود سلامت روانی ارائه میدهد. کتاب به طور جامع به تحلیل رفتارهای خودشیفتگان و اثرات مخرب آنها بر روابط میپردازد و با ارائه توضیحات علمی و مثالهای واقعی، به خوانندگان کمک میکند تا الگوهای این نوع روابط را بشناسند. نویسنده بر اهمیت بازنگری در نیازها، مرزها، و ارزشهای فردی تأکید دارد تا افراد بتوانند تصمیمات آگاهانهتری برای مدیریت یا ترک این روابط بگیرند. همچنین راهکارهای عملی برای تعیین مرزها، حفظ تعادل روانی، و عبور از چالشهای پس از جدایی ارائه میدهد. تأثیرات بلندمدت این روابط بر عزتنفس و سلامت روانی نیز بررسی شده و راهبردهایی برای بازیابی و بازسازی روانی پیشنهاد میشود.
اختلال شخصیت خودشیفته (انپیدی) (به انگلیسی: Narcissistic personality disorder (NPD)) یک اختلال شخصیت است که با الگوی طولانیمدت احساسات اغراقشده از اهمیت خود، نیاز مفرط به تحسین و کاهش توانایی همدلی با احساسات دیگران مشخص میشود. اختلال شخصیت خودشیفته یکی از زیرمجموعههای دسته گستردهتری به نام اختلالات شخصیت است. این اختلال اغلب با سایر اختلالات روانی همرخ میدهد و با ناتوانیهای قابلتوجه عملکردی و مشکلات روانی-اجتماعی همراه است.
اختلالات شخصیت یک کلاس از اختلالات روانی هستند که با الگوهای رفتاری، شناختی و تجربیات درونی پایدار ناسازگار و غیرقابل انعطاف مشخص میشوند که در زمینههای مختلفی بروز کرده و از الگوهای پذیرفتهشده توسط هر فرهنگ منحرف میشوند. این الگوها در اوایل بزرگسالی توسعه مییابند و با استرس یا ناتوانی قابلتوجهی همراه هستند. معیارهای تشخیص اختلالات شخصیت در فصل ششم طبقهبندی بینالمللی آماری بیماریها و در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا ذکر شده است.
هیچ درمان استانداردی برای انپیدی وجود ندارد. همرخدادی بالای آن با سایر اختلالات روانی بر انتخاب درمان و نتایج آن تأثیر میگذارد. درمانهای رواندرمانی معمولاً به دو دسته تقسیم میشوند: درمانهای روانکاوی/تحلیلی و رفتاردرمانی شناختی، با حمایت روزافزون از ادغام هر دو در درمان. با این حال، تقریباً هیچگونه مطالعهای در مورد تعیین اثربخشی درمانها وجود ندارد. تجربه ذهنی فرد از اختلال روانی و همچنین موافقت و سطح درگیری او با درمان، به شدت به انگیزه او برای تغییر وابسته است.