نویسنده در این کتاب با نگاهی طنزآمیز به موضوعی روانشناختی پرداخته و زندگی انسان مدرن را مورد بررسی قرار داده است. این رمان درباره گرگی است که ناامیدانه آرزو دارد تبدیل به انسان شود تا بتواند با عشق همه کارهایی را که آدم‌ها از انجامش شکایت دارند انجام دهد.

ویمالا هرمن در این کتاب به عنصر گفت و گو به مثابه وضعیتی نمایشی و تعاملی پرداخته است و اهمیت عناصر دراماتیک و رابطه‌ی آن با زبان و بیان نمایشی را جستجو می‌کند.