کتاب نیمی باد و نیمی پرنده یک اثر پساژانر ( ضد ژانر) است . کامبیز کریمی در این کتاب، از ظرفیت تمام ژانرهای ادبی بهره میگیرد و با عدول از مرزهای متعارف و قراردادی ، مرزهای مسدود شعر را میگشاید و پیوندی ارگانیک با سایر ژانرها برقرار میکند تا قلمش راوی اندوه ، غربت ، آوارگی و امید مردمش باشد و تمام این ها را در جغرافیای بزرگتری بسراید.
گرایـش بـه نوگرایـی و احسـاس نیـاز بـه دگرگونـی در شـعر کُـردی تقریبـاً با تحـوّل و تجدد در شــعر فارســی همزمــان اســت. قــرن بیســتم را میتــوان قــرن نوزایــی و تحــولات ژرف در تمــام شــئون اجتماعــی، سیاســی و فرهنگــی دانســت. مدرنیزاســیون نیــز همچــون مفهــوم و پدیــدهای غربــی ســرآغاز تحــولات فرهنگــی و ادبــی در مشــرق زمیــن بــود.
نیمــا یوشــیج در شــعر فارســی و عبــدالله گــوران در شــعر کــردی بــا شــناختی کامــل از تجربههـای شـعر نـو در جهـان، بهویـژه شـعر فرانسـه، دسـت بـه نوگرایـی در شـعر فارسـی و کُـردی زدنـد و ایـن دو معمـاران شـعر نـو فارسـی و کُـردی نـام گرفتنـد. هرچنـد پیـش از نیمــا، ابوالقاســم لاهوتــی و پیــش از گــوران، شــیخ نــوری شــیخ صالــح آغازگــر نوگرایــی در شـعر بودنـد، امـا نیمـا و گـوران پـروژۀ نوگرایـی را بـا جدیّـت بیشـتری پیگرفتنـد و خـود را معمـاران شـعر نـو در تاریـخ ادبیـات شناسـاندند.
گــوران بــا شــناخت عمیقی که از شــعر کُــردی داشــت، نظام عروضــی و قوافی متعــارف را کنــاری نهاد و دســت بــه دگرگونی در فرم و محتوای شــعر کُردی زد و بــرای ایــن منظور از تجربیــات نهضت «فجر آتــی» در ترکیه و جنبــش «پارناس» در ادبیــات فرانســه بهــره گرفــت. عبدالله گــوران با احیــای وزن اشــعار فولکلور، اشعار موزون خود را بر اساس اوزان هجایی بنیان نهاد و برخلاف اوزان عروضی کلاسیک، تنها تساوی هجاها از نظر عددی موردنظر وی بود، نه تعداد مساوی هجاهای بلند و کوتاه.