آسیای مرکزی نامی است که از نیمه دوم قرن نوزدهم به بعد برای بخشی از فرارودان ابداع و استفاده شد و عمدتاً پنج کشور تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان را شامل می‌شود.

دکتر حسین ابوالحسن تنهایی در سال ۱۳۳۰ شمسی در اصفهان دیده به جهان گشود. در سال ۱۳۵۳ لیسانس روانشناسی و فلسفه را از دانشگاه اصفهان، در سال ۱۹۷۸ میلادی فوق لیسانس جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی و در سال ۱۹۸۱ دکترای جامعه‌شناسی را از دانشگاه بین‌المللی ایالات متحد آمریکا گرفت. پرفسور برجسته هربرت بلومر، وی را دوست چون گنج و دُر خود می‌دانست که در مبحث نظریه‌های جامعه‌شناسی می‌تواند اثرگذار باشد. او از نادرترین جامعه‌شناسان بومی است که این علم را به شیوه فرود به زمین مطالعه کرده است.

نوشته‌های قرآنی ایرانیان در بازه بین دو انقلاب مشروطیت و اسلامی، صرف نظر از چگونگی و کیفیت به لحاظ کمی و تعداد به هیچ روی با سده‌های پیشین قابل مقایسه نیست. تفاسیر ترتیبی یعنی آثاری که تمام یا بخشی از قرآن کریم را تفسیر می‌کردند در این بازه زمانی همچنان وجود دارد....

منصور صفت‌گل زادۀ ۱۳۴۰ در زابل، در شمار سومین نسل از استادانی است که در دانشگاه تهران به آموزش و پژوهش تاریخ همت گمارده است. او در سال ۱۳۶۷ مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت و از محضر استاد برجستۀ آن دانشگاه، زنده‌یاد عبدالهادی حائری بهره برد. وی در سال ۱۳۷۳ توانست از پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «دگرگونی ساختار نهاد دینی ایران در سده دوازدهم هجری» به راهنمایی دکتر عبدالحسین زرین‌کوب دفاع کند. رساله دکتری خود را با عنوان «ساختار نهاد و اندیشه دینی در سال‌های پایانی فرمانروایی صفویان» به راهنمایی زنده‌یاد احسان اشراقی دفاع کرد و از سال ۱۳۷۸ به‌عنوان عضو هیئت ‌علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران رسماً فعالیت آموزشی در دانشگاه را آغاز کرد. منصور صفت‌گل پژوهشگری پرتلاش در عرصۀ مطالعات صفوی، سندشناسی، نسخه‌پژوهی و ایران‌شناسی است.

نوشته‌های سیاسی میل دربارهٔ مسائل مربوط به حقوق و آزادی سیاسی، حکومت پارلمانی و جایگاه و پایگاه زنان در جامعه بوده‌ است...

مطالعه آثار تفسیری معاصر در رابطه با موضوع قوامیت مردان، هویداگر دغدغه نیمی از بشریت در جغرافیای جهان اسلام است.