کتاب نقد ساختاری منظومه‌ ها

 گاهی این ویژگی کاملا بر متن مسلط می شود و اساس شعرش را پی می ریزد. پیداست که این امر بر چندلایگی اثر می افزاید و به پیچیدگی زبانی آن منجر می شود. شعر الیوت فاقد روایت خطی و ذهن و زبان شاعر نیز کاملا سیال است. او از ساده ترین رخدادهای جهان عینی به پیچیده ترین معابر ذهنی گریز می زند. در این رهگذر، هر پدیده، پدیده ای دیگر را به ذهن می آورد. زبان الیوت نیز زبانی چندسویه است. در نوشتار حاضر مجموعه ای از سروده های الیوت ترجمه و تحلیل گردیده است.