فیلسوف بزرگ ایرانی ابوالعباس محمد ایرانشهری که در قرن سوم هجری می‌زیست معتقد بود که ایران همانند هر تمدن و فرهنگ دیگری باید دین و فلسفه‌ی خاص خود را داشته باشد

مجموعه یازده مقاله

(تفسیر آیات قرآن،توحید در ادبیات)

(تاریخ و نقد تمثیلات عرفانی،شعر عرفانی،منظومه های عرفانی فارسی)

درباره ارتباط میان مانویت و تصوّف محققان بیشتر به اظهاراتی کلّی بسنده کرده اند اما در مقالاتی که در مجموعه حاضر گردآوری شده برخی از اصطلاحاتی که در زبان پارسی متاثر از مفاهیم و معانی مانوی بوده مورد بررسی قرار گرفته است.

(شعر فارسی،تاریخ و نقد،عرفان در ادبیات)

ریشه‌های عرفان عاشقانه ایرانی را، که احمد غزالی و شمس تبریزی و حافظ بدان تعلق داشتند، در کدام زمین باید جستجو کرد؟ در زمین اهل اباحه و در مرام ظرفای ایرانی قرندوم یا در زهد و آخرت‌نگری زهاد قرون اولیه؟