شالودهٔ اصلی این کتاب همان شالوده‌ای است که دیگر کتاب‌های «مجموعهٔ راهنمای اندیشه‌ورزان» بر آن استوار شده‌اند: یعنی مفهوم‌ها و ابزارهای سنجشگرانه‌اندیشی از دیدگاه ریچارد پل.

ژاک قضاوقدری را به‌حق در کنار رمان‌هایی همچون دن‌کیشوت، تام جونز و اولیس جای داده‌اند.

ناهنجاری تردیدها و هراس‌های وجودیِ انسان و ذهن او را در مواجهه با وقایع و پدیده‌های غریب و ناآشنا می‌کاود.

داستان های این مجموعه، کاوشی در جنبه های گوناگون زندگی در روسیه از سال 1937 تا اکنون هستند—از «چچن» تا «سیبری» و از اردوگاه های کار اجباری تا چمنزارهای کوهستان.

تسلی‌دهندگان اولین و شاید مهم‌ترین اثر موریل اسپارک است. اِولین وو آن را «بسیار اصیل و بدیع» خوانده بود و گراهام گرین «یکی از انگشت‌شمار رمان‌اول‌های حقیقتاً اصیل که تا سال‌ها خوانده خواهد شد.

ترلس، یکی از این سه نوجوان است که پریشان‌احوالی و آشفتگی‌هایش، ورای دو دست دیگرش، یادآور میل‌ورزی‌های سرشار از شدت شخصیت‌های ساد و درعین‌حال روان زخمی و رنجور مردان و زنان داستایفسکی است...

مانند تمام داستان های املی نوتوم پایانی پیش بینی ناپذیر در انتظار خواننده است.

جنگ. گویی سلین چند دهه پس از مرگ نیز حرف‌های دیگری دربارهٔ جنگ دارد که با جهان بگوید.

مایکل ک، در مکانی در آفریقای جنوبی جنگ زده، تصمیم می گیرد تا مادر خود را به خانه ی روستایی شان بازگرداند...