کتاب نخل

داستان یک پسربچه یتیم را روایت می کند. پسربچه که اسمش مراد است، همراه خاله اش در روستا زندگی می کند و اتفاق مهمی که در زندگی یک پسربچه  ساده  روستایی تاثیر می گذارد، ورود درویشی به ده آن هاست؛ درویش یک هسته ی خرما در زمین کاشته و به او می گوید که اگر این هسته رشد کند و درخت بزرگ شود، نخل متعلق به مراد است. از آن جایی که آب و هوای روستای مراد برای پرورش "نخل" مناسب نبوده و در آن روستا هیچ "نخل" خرمایی وجود ندارد، این مساله برای مراد خیلی مهم و هیجان انگیز است و او که هیچ درکی از شکل درخت نخل ندارد، بی صبرانه به رشد درخت خود امید بسته است

بخشی از کتاب

"مراد نرم نرمک از لب بام پایین خزید و آمد روی دیوار. سر دیوار نشست و آهسته گفت: -بیداری درویش؟ درویش از نی زدن دست کشید؟ -می بینی که . تو چرا نخوابیدی؟ -خوابم نمی برد. -حیف است که آدم بخوابد.با این هوا، با این مهتاب، با این ستاره ها، که بیدارند"