عشق به ایران، کتاب و تحقیقات ایرانشناسی و طبیعتگردی، رشتههایی بود که منوچهر ستوده و ایرج افشار را به هم پیوند داد و دوستی استوار و دیرپایی میانشان پدید آورد. دلبستگی عمیق ایشان به آموختن و تجربهاندوزی و تکمیل مطالعات، موجبات سفرهایی متعدد به گوشهوکنار ایران و جهان را برایشان فراهم کرد و از همین رهگذر هرگاه از یکدیگر دور افتادند با نوشتن نامه از حال هم باخبر شدند.کتاب حاضر مجموعهی نامههایی است که از این مردان فرهنگ و ادب به یکدیگر باقی مانده است. باب نامهنگاری میان این دو از آغاز دههی سی مفتوح بود و تقریبا تا اواخر ایام عمرشان ادامه داشت. فایدهی اصلی این کتاب در درجهی اول تصویری روشن است که از قلب اوضاع و مسائل فرهنگی ایران به دست میدهد. نیز از خلال این نامهها به بسیاری از خلقیات شخصی و مراودات فرهنگی ستوده و افشار و عدهای از دوستان ایشان پی میبریم و اینها همه برای تکمیل تاریخ ایرانشناسی سودمند تواند بود.