تاریخ حیات دانشجوییِ دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف) که موضوع اصلی کتاب حاضر را تشکیل میدهد بخشی از تاریخ پر فراز و نشیب مدرنیتة ایرانی است. در میان گروههای اجتماعی متعددی که برای تحقق مدرنیته کوشیدند مهندسان و روشنفکران سهم غیرقابل انکاری دارند. دو گروهی که علیرغم تفاوتهای آشکارشان، به دلیل عهدهدار شدنِ مسئولیت رسیدگی به نیازهای اجتماعی و همچنین لایق دانستنِ خود به راهنمایی و هدایت جامعه با یکدیگر شباهت دارند. این دو گروه خود را در مقام نخبگان جامعهای جدید به شمار میآوردند که در ساختنِ آن سهم بالایی داشتند. در تمامی جوامع قاعده آن بوده و هست که مطالبة حقّ برآمده از این سهم به رویارویی مدعیان جدید با سایر گروههای اجتماعیای میانجامد که آنها نیز مدعی رهبری و هدایت جامعه هستند. حضور پرشور «مهندسان انقلابی» در تحولات ایران در دهة منجر به انقلاب بهمن ۵۷ که در این کتاب در چارچوب تاریخ دادخواهی مردم ایران و دادههای جامعهشناختی و سیاسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته را میتوان مثالی دانست از این قاعده.