صدامو بالا می برم و میگم اون جایه که تو همه چیتو زیر پا له میکنی و میشی یک آدم بی احساس و سنگ یاد می گیری که جایی که اومدی و هستی باید برای بقا بجنگی یاد می گیری که وقتی لگد ،خوردی نباس آخ بگی باید تو هم بلند شی و لگد بزنی یاد میگیری که تو این مارتون بدوی نباس عقب بمونی، چون اگه جا بزنی و عقب بمونی رفتی خیلی راحت ازت رد میشن و تو برای همیشه رفتی میگن خدا جای حقی نشسته؟ کجای حق که به مشت آدم بدبخت و بیچاره مثل من این طوری زندگی کنن و یک گروه دیگه ندونن چطو پولشونو خرج کنن این دنیا عدل نداره. اومدنت و رفتنت ناخواسته اس.